Το Κουνουπέλι (Νομός Ηλείας 6χλμ από την Μανωλάδα) ήταν κάποτε γνωστό για τα ιαματικά νερά του. Κάποτε.... γιατί τώρα είναι γνωστό για την εγκατάλειψή του.
Οι πηγές ανάβλυζαν μέσα από μια σπηλιά. Την ονόμαζαν "η τρύπα του καλόγερου" Η δίοδος σχηματίζει θόλο, λαξευμένο από τον χρόνο ο οποίος στίβει δεξιά και οδηγεί σε μια μικρή αίθουσα γεμάτη νυχτερίδες. Μετά στενεύει αρκετά και λόγω του ότι δεν είμασταν ντυμένοι δεν το ... τολμήσαμε. Τα νερά δεν είναι ιδιαίτερα ζεστά αλλά η ατμόσφαιρα είναι αρκετά ζεστή έως αποπνυκτική. Οι λίγοι λουόμενοι που με πλησίασαν μου είπαν ότι σε αυτό το νερό έμπαιναν άτομα με προβλήματα στα οστά και έβγαιναν ανενεωμένοι και γεμάτοι ενέργεια.
κάτω από τις σκαλωσιές διακρίνεται η είσοδος της σπηλιάς.
το κτήριο που κάποτε φιλοξενούσε τα ιαματικά λουτρά. Τώρα ντυμένο με ελενίτ περιμένει όχι την αναστήλωσή του αλλά την κατάρρευσή του.[/img]
Λουτρά Υρμίνης ή Κουνουπέλι
- MALAMA KATERINA
- Active Member
- Δημοσιεύσεις: 397
- Εγγραφή: Πέμ Μαρ 31, 2005 9:35 pm
Λουτρά Υρμίνης ή Κουνουπέλι
Μία φορά κι έναν καιρό
ήμουν ελπίδα για τον κόσμο
τώρα μόνη κολυμπώ..
http://lifeaction.blogspot.com/
http://okthisismylife.blogspot.com/
http://www.flickr.com/photos/43010836@N02/
ήμουν ελπίδα για τον κόσμο
τώρα μόνη κολυμπώ..
http://lifeaction.blogspot.com/
http://okthisismylife.blogspot.com/
http://www.flickr.com/photos/43010836@N02/
- ΣΠΗΛΑΙΟΕΠΑΦΙΚΟΣ
- Active Member
- Δημοσιεύσεις: 415
- Εγγραφή: Δευ Μαρ 28, 2005 8:13 pm
- Τοποθεσία: ΑΘΗΝΑ
- Ξένια Γεωργοπούλου
- Active Member
- Δημοσιεύσεις: 53
- Εγγραφή: Τετ Νοέμ 26, 2008 11:43 pm
- Τοποθεσία: Αθήνα
Στο Κουνουπέλι πήγαμε με τον Γεωργιάδη τον Αύγουστο του 2007, γυρνώντας από Κεφαλονιά, μια μέρα πριν ορκιστώ στο Πανεπιστήμιο Πατρών...
Είχα διαβάσει στο βιβλίο μου για τα λουτρά σχετικά με το σπήλαιο, οπότε είχαμε μαζί μας φόρμα και κράνη (τα είχαμε, δηλαδή, ούτως ή άλλως πάρει και για τα σπήλαια της Κεφαλονιάς).
Μπήκαμε, λοιπόν, με φόρα, την οποία μας ανέκοψε μια οχιά κουλουριασμένη μετά την πρώτη στροφή, κι έτοιμη για επίθεση! Καθώς δεν είχαμε μαζί μας κάποιο αντίδοτο, προτιμήσαμε να μην ρισκάρουμε το τσίμπημα, οπότε κάναμε μεταβολή και την κάναμε με ελαφρά πηδηματάκια...
Στις φωτό που ακολουθούν: το κτήριο του παλιού λουτρού και η είσοδος του σπηλαίου όπως ήταν πριν τρία χρόνια. Βλέπω έχουμε προοδεύσει... Σκαλωσιές, ελενίτ, μεγαλεία...
Είχα διαβάσει στο βιβλίο μου για τα λουτρά σχετικά με το σπήλαιο, οπότε είχαμε μαζί μας φόρμα και κράνη (τα είχαμε, δηλαδή, ούτως ή άλλως πάρει και για τα σπήλαια της Κεφαλονιάς).
Μπήκαμε, λοιπόν, με φόρα, την οποία μας ανέκοψε μια οχιά κουλουριασμένη μετά την πρώτη στροφή, κι έτοιμη για επίθεση! Καθώς δεν είχαμε μαζί μας κάποιο αντίδοτο, προτιμήσαμε να μην ρισκάρουμε το τσίμπημα, οπότε κάναμε μεταβολή και την κάναμε με ελαφρά πηδηματάκια...
Στις φωτό που ακολουθούν: το κτήριο του παλιού λουτρού και η είσοδος του σπηλαίου όπως ήταν πριν τρία χρόνια. Βλέπω έχουμε προοδεύσει... Σκαλωσιές, ελενίτ, μεγαλεία...
Είμαι νίντζα, και το κέφι μου θα κάνω!