Πάτε να μπείτε σε ένα σπήλαιο (εξερευνημένο και όχι μεγάλο), που στην είσοδο του (και όσο έχετε προχωρήσει προς τα μέσα) έχει χιλιάδες μυγάκια που πετάνε διαρκώς στη μούρη σας και μπαίνουν σε μύτες/μάτια/στόμα κλπ.
Υ.Γ. Μιας και έπαθα αυτό εχθές, και αποφάσισα να επιστρέψω άλλη φορά, είχα απορία τι συνηθίζεται σε αυτές τις περιπτώσεις..
Χμμμ! όσες φορές μου έχει τύχει είναι συνήθως έξω έξω στο σπήλαιο που θέλω να μπω. Ετσι καλύπτω τη μυτη και το στόμα με το μαντήλι που φοράω στο κεφάλι σβήνω και τον φακό για να μην τα τραβάω και ... μπαίνω.
Αν τώρα, είναι και πιο μέσα... μάλλον θα επιστρέψω τον χειμώνα όπως είπαν και οι προηγούμενοι.
Μία φορά κι έναν καιρό
ήμουν ελπίδα για τον κόσμο
τώρα μόνη κολυμπώ..
Πιάνεις μερικά βατράχια, τα κρατάς νηστικά για μερικές μέρες και μετά τα αμολάς στην είσοδο του σπηλαίου. Μόλις φάνε τα μυγάκια τα ξαναμαζεύεις και τα κρατάς μπας και συναντήσεις και άλλο σπήλαιο με μυγάκια.
Τώρα, αν τα μυγάκια συνεχίζουν και μέσα στο σπήλαιο θα χρειαστεί να αυτοσχεδιάσεις για να στερεώσεις φακό στο κεφάλι των βατράχων ώστε να βλέπουν (ίσως με κολλητική ταινία;). Προβλήματα, προβλήματα......
Βέβαια υπάρχουν πάντα και οι νυχτερίδες. Απλώς θα πρέπει να πας στο σπήλαιο νύχτα γιατί βάσει σύμβασης οι νυχτερίδες δεν εργάζονται μέρα.
Αλήθεια, τα μυγάκια δεν κοιμούνται το βράδυ; Μήπως αυτό να ήταν μια λύση; Τι; Κι εσύ κοιμάσαι το βράδυ; Εεεε μη τα θέλουμε κι όλα δικά μας.