Κοινή οδηγία για την σπηλαιολογική συμπεριφορά
Δημοσιεύτηκε: Παρ Σεπ 21, 2007 2:44 pm
Όλοι ξέρουμε ότι τα σπήλαια είναι μοναδικά οικοσυστήματα, μάρτυρες του παρελθόντος, πρεσβευτές του μέλλοντος. Από τη στιγμή που η ύπαρξή τους γίνεται γνωστή στον άνθρωπο, αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για την καταστροφή τους.
Όσο ποιο ωραίο είναι ένα σπήλαιο τόσο ποιο πολύ κινδυνεύει. Η όποια μορφή αξιοποίησης ή/και χρήσης του το καταστρέφει. Ο σπηλαιολόγος που το επισκέπτεται δεν αποτελεί εξαίρεση. Μπορεί (σαν σπηλαιολόγοι) να δικαιολογηθούμε ότι προσφέρουμε περισσότερο καλό παρά το βλάπτουμε, αλλά η αλήθεια παραμένει … το βλάπτουμε!
Και τώρα το ερώτημα που με τρώει… Εγώ, Εσύ, ο καθένας μας τι κάνει και τι παραπάνω μπορεί να κάνει για να προστατεύσει ένα σπήλαιο κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του;
Μη με ρωτήσετε αν δεν έμαθα κάτι γι΄ αυτό στα σεμινάρια σπηλαιολογίας. Ναι έμαθα πολλά. Αλλά το σεμινάριο τελείωσε πριν από 6 χρόνια και από τότε παρακολούθησα όλα τα επόμενα και συζήτησα με πολλούς και το ερώτημα παραμένει.
Χρησιμοποιώ ή όχι ασετιλίνη; Όταν είμαι 1 χλμ μέσα στο σπήλαιο αφοδεύω όπου βρω ή τα βγάζω έξω μαζί μου; Καπνίζω ή όχι; Βάζω μεγάλες ομάδες σε σπήλαια ή μικρές που ελέγχονται καλύτερα; Τα λασπωμένα μου ρούχα και παπούστια τα βγάζω για να περάσω μία κατάλευκη λίμνη ή όχι; Το σταλακτίτη το σπάω για να προχωρήσω ή όχι;….. Να συνεχίσω; Νομίζω όλοι μας μπορούμε να πλουτίσουμε αυτή τη λίστα.
Δεν είμαι παντογνώστης να δώσω τη σωστή απάντηση σε όλα τα ερωτήματα. Δρω κατά συνείδηση και με τη μέγιστη προσοχή. Νομίζω όμως ότι ήρθε καιρός και με ευκαιρία την Πανελλήνια Συνάντηση (10 και επετειακή !) που πλησιάζει, να συγκεντρωθούμε και να συζητήσουμε. Είναι καιρός να δεσμευτούμε σαν Έλληνες Σπηλαιολόγοι και Ελληνικοί Σπηλαιολογικοί Σύλλογοι ότι θα κάνουμε ότι μπορούμε για να προστατεύσουμε τα σπήλαια στη χώρα μας.
Προτείνω λοιπόν μία συνάντηση με αντιπροσώπους όλων των συλλόγων αλλά και όλων όσων ενδιαφέρονται στα πλαίσια της 10ης Π.Σ.Σ. Εκεί θα εκφράσουμε τους φόβους και τις απόψεις μας, ώστε να φτάσουμε να συμφωνήσουμε σε μία κοινή οδηγία για την σπηλαιολογική συμπεριφορά και ιδιαίτερα για σπήλαια με αυξημένο ενδιαφέρον και ευαισθησία (π.χ. Τρύπα του Βοριά, Δυρός, Ψηστράκι, Μαρώνεια…).
Όσο ποιο ωραίο είναι ένα σπήλαιο τόσο ποιο πολύ κινδυνεύει. Η όποια μορφή αξιοποίησης ή/και χρήσης του το καταστρέφει. Ο σπηλαιολόγος που το επισκέπτεται δεν αποτελεί εξαίρεση. Μπορεί (σαν σπηλαιολόγοι) να δικαιολογηθούμε ότι προσφέρουμε περισσότερο καλό παρά το βλάπτουμε, αλλά η αλήθεια παραμένει … το βλάπτουμε!
Και τώρα το ερώτημα που με τρώει… Εγώ, Εσύ, ο καθένας μας τι κάνει και τι παραπάνω μπορεί να κάνει για να προστατεύσει ένα σπήλαιο κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του;
Μη με ρωτήσετε αν δεν έμαθα κάτι γι΄ αυτό στα σεμινάρια σπηλαιολογίας. Ναι έμαθα πολλά. Αλλά το σεμινάριο τελείωσε πριν από 6 χρόνια και από τότε παρακολούθησα όλα τα επόμενα και συζήτησα με πολλούς και το ερώτημα παραμένει.
Χρησιμοποιώ ή όχι ασετιλίνη; Όταν είμαι 1 χλμ μέσα στο σπήλαιο αφοδεύω όπου βρω ή τα βγάζω έξω μαζί μου; Καπνίζω ή όχι; Βάζω μεγάλες ομάδες σε σπήλαια ή μικρές που ελέγχονται καλύτερα; Τα λασπωμένα μου ρούχα και παπούστια τα βγάζω για να περάσω μία κατάλευκη λίμνη ή όχι; Το σταλακτίτη το σπάω για να προχωρήσω ή όχι;….. Να συνεχίσω; Νομίζω όλοι μας μπορούμε να πλουτίσουμε αυτή τη λίστα.
Δεν είμαι παντογνώστης να δώσω τη σωστή απάντηση σε όλα τα ερωτήματα. Δρω κατά συνείδηση και με τη μέγιστη προσοχή. Νομίζω όμως ότι ήρθε καιρός και με ευκαιρία την Πανελλήνια Συνάντηση (10 και επετειακή !) που πλησιάζει, να συγκεντρωθούμε και να συζητήσουμε. Είναι καιρός να δεσμευτούμε σαν Έλληνες Σπηλαιολόγοι και Ελληνικοί Σπηλαιολογικοί Σύλλογοι ότι θα κάνουμε ότι μπορούμε για να προστατεύσουμε τα σπήλαια στη χώρα μας.
Προτείνω λοιπόν μία συνάντηση με αντιπροσώπους όλων των συλλόγων αλλά και όλων όσων ενδιαφέρονται στα πλαίσια της 10ης Π.Σ.Σ. Εκεί θα εκφράσουμε τους φόβους και τις απόψεις μας, ώστε να φτάσουμε να συμφωνήσουμε σε μία κοινή οδηγία για την σπηλαιολογική συμπεριφορά και ιδιαίτερα για σπήλαια με αυξημένο ενδιαφέρον και ευαισθησία (π.χ. Τρύπα του Βοριά, Δυρός, Ψηστράκι, Μαρώνεια…).